سیستم شیرین سازی گاز، فرآیندی است که طی آن گازهای اسیدی مانند سولفید هیدروژن (H2S) و دی‌اکسید کربن (CO2) از گاز طبیعی جدا می‌شوند تا کیفیت گاز افزایش یافته و قابل استفاده شود.
سیستم شیرین سازی گاز، فرآیندی است که طی آن گازهای اسیدی مانند سولفید هیدروژن (H2S) و دی‌اکسید کربن (CO2) از گاز طبیعی جدا می‌شوند تا کیفیت گاز افزایش یافته و قابل استفاده شود. این فرآیند برای پاکسازی گاز طبیعی و مناسب‌سازی آن برای مصرف نهایی، انتقال و ذخیره سازی انجام می‌شود.
مراحل اصلی سیستم شیرین سازی گاز:
1. گاز ترش:
گاز طبیعی حاوی گازهای اسیدی (S2H, CO2) وارد سیستم شیرین سازی می‌شود.
2. جذب گازهای اسیدی:
در این مرحله، گازهای اسیدی توسط یک حلال مایع، معمولاً آمین، جذب می‌شوند.
3. احیاء حلال:
حلال حاوی گازهای اسیدی پس از جذب، به یک واحد احیاء منتقل شده و گازهای اسیدی از آن جدا می‌شوند.
4. خروجی گاز شیرین:
گاز طبیعی پس از جداسازی گازهای اسیدی، گاز شیرین نامیده می‌شود و برای مصرف نهایی آماده است.
انواع روش‌های شیرین سازی گاز:
جذب شیمیایی:
رایج‌ترین روش، استفاده از محلول‌های آبی آلکیلامین‌ها (آمین‌ها) برای جذب گازهای اسیدی است.
جذب فیزیکی:
در این روش، گازهای اسیدی توسط یک ماده جامد جذب می‌شوند، مانند کربن فعال.
روش‌های غشایی:
در این روش، گازها از طریق یک غشاء نفوذپذیر به سمت دیگر عبور کرده و گازهای اسیدی جدا می‌شوند.
مزایای شیرین سازی گاز:
افزایش کیفیت گاز:
حذف گازهای اسیدی از گاز طبیعی موجب افزایش کیفیت و ایمنی آن می‌شود.
کاهش آلودگی:
شیرین سازی گاز به کاهش انتشار گازهای سمی و آلاینده‌ها کمک می‌کند.
ایجاد امکان استفاده از گازهای اسیدی:
گازهای اسیدی جدا شده در فرآیند شیرین سازی می‌توانند برای تولید محصولات دیگری استفاده شوند.
-
مشاهده همه
-
تصاویر قبل از طراحی